Eten en school

Vandaag weer naar school geweest en ik blijf me verbazen. Vanmiddag wel een goed gesprek met de leidsters gehad. Ik hoop dat er iets van blijft hangen als ik weg ben. Ik had ze gevraagd om vandaag net te doen alsof ik er niet was om aan mij te laten zien hoe hun dagelijkse dag eruit ziet. De kinderen verzamelen zich onder een boom in de buurt van het schooltje. Daar staan de leidsters ook. Rond kwart voor acht wordt er dan naar het schooltje gelopen, in de hitte voor mij, maar sommige kinderen dragen dikke truien en een muts. Bij de boom staat een kist met een soort brooddonuts en ieder kind krijgt een zakje met een donut mee naar school. Om acht uur aangekomen bij het schooltje doen alle kinderen hun schoenen (nou schoenen?)uit en gaan het lokaal binnen. Er is maar een lokaal en er komen gemiddeld 25 kinderen. Dan gaan ze op een mat op de grond zitten en begint het ochtendritueel. De leidster zegt alles voor en de kinderen herhalen. Goedemorgen kinderen, goedemorgen leraar. Vervolgens weer een tijd niks en dan krijgen we het tellen. De kinderen moeten leren tellen tot 100. Ze dreunen alles netjes na, als in een liedje. Vervolgens weer een tijd niks. Dan het abc, ook hetzelfde ritueel. Dan hebben ze al meer dan een uur op de mat gezeten. Als ze " geluk" hebben mogen ze dan even spelen met het weinige materiaal dat er is. Maar soms blijven ze ook gewoon zitten. Om 10 uur krijgen ze een beker thee, met de brooddonut. Daarna gaan ze buiten spelen. Dat betekend: op de grond in een rij wachten op de schommel totdat ze aan de beurt zijn. Daarna buiten weer zitten tegen de buitenmuur. Op vrijdag mogen ze om de beurt op een fietsje. Om kwart voor 1 naar binnen, handen wassen en weer op de mat zitten. Om een uur krijgen ze een bord eten. Elke week hetzelfde menu. Maandag maisrijst met bonen. Dinsdag rijst met groenten. Woensdag maisrijst met groenten. Donderdag witte en bruine bonen en vrijdag maisrijst met beef. Na het eten gaan ze allemaal slapen, ook de 5 en 6 jarigen en blijven dan twee uur liggen op matrasjes op de grond. Om half vier: op de mat, en krijgen ze pap in een beker. Tussen 4 en 5 worden de kinderen weer opgehaald. Aan mij dus de "schone" taak om hier enige verandering in aan te brengen. Een van de problemen waar ik tegen aan loop is dat de kinderen totaal niet kunnen spelen. Ze weten niet wat ze moeten doen met het materiaal wat ik heb meegenomen. Ik schreef al eerder dat ze geen idee hebben van de hoeveelheid die bij een getal hoort en vandaag is het me gelukt om dat ook tot de leidsters te laten doordringen. Ik had de handjes, de knijpers, een puzzel met getallen en de blokjes neergezet. Ook had ik een soort poster gemaaktz met foamcijfers. Dus na het opdreunen vroeg ik aan de leidsters of ze een getal aan wilden wijzen en dan aan de kinderen vragen welk getal het was. Dit deden ze en geen een kind wist het goede getal. De leidsters waren stomverbaasd, ze waren er zo trots op dat ze de kinderen de getallen hadden geleerd! Vervolgens, de leidsters laten werken met de kinderen met de handen, de blokjes en de knijpers door groepjes te laten maken. Om te beginnen maar tot 5. Behalve een meisje, bakte de rest er nog niet veel van. Maar de leidsters zijn nu wel om, in die zin dat ze begrijpen dat het opdreunen van de cijferrij niet betekend dat ze de cijfers kennen.
Verder heb ik ook nog twee peuters hier in kitoliehome, die komen elke keer kijken naar mijn speelgoed, maar ook zij weten niet wat ze er mee moeten of kunnen doen. Behalve met een lepeltje, ik had een theelepeltje liggen en het meisje van 3 is wel 20 minuten bezig geweest om mijn benen te behandelen. Ze pakt mijn vel bijelkaar en maakte dan een soort schepbeweging met het lepeltje. Er werden haren uitgetrokken en mijn nagels werden ook bewerkt met het theelepeltje. Wat ik erg lastig vond was dat ik een teiltje heb staan hier voor mijn was en gekleurde doekjes om op school spelletjes mee te doen. Ze wilde dat ik water in het teiltje deed, pakte een doekje en is op professionele wijze heel mijn kamer gaan dweilen en mijn buitenterras. Ik voelde me net een blanke uitbuiter. Toen haar moeder haar kwam halen omdat ze moest eten, wilde ze niet mee en moest huilend en gillend worden meegetrokken. Wanneer ik haar een puzzel geef of een houten trein gooit ze het omver en wil dan weer iets anders. Wat moet ik hier nou mee?
Ik moet gewoon meer tijd, meer materiaal, meer me verdiepen in deze cultuur. Kortom: of ik moet nu langer blijven of ik ga nog een keer terug.
Maar warm en ver en vermoeiend is het wel. :)