Wonder boven wonder

Er gebeurd hier zoveel en ik heb het zo druk, dat ik bijna geen tijd heb om te schrijven. Maar aangezien ik deze verslagen niet alleen voor julie maar ook voor mezelf schrijf, toch maar even de tijd genomen voor een update. Zaterdagmorgen naar de markt in moshi geweest en wat foto, s gemaakt van het alledaagse leven in moshi. Ook wat inkopen voor het schooltje gedaan. Er is namelijk geen opbergruimte en ik heb een aantal plastic bakjes en emmertjes gekocht om het speelgoed in op te bergen. Tijdens de inkopen sprak ik een man, die vroeg wat ik hier deeed. Ik vertelde het hem en hij vroeg gelijk of ik niet wat pennen overhad voor een ander schooltje waar zijn vrouw werkt. Morgen (woensdag) heb ik met hem afgesproken in Moshi en dan zouden we naar het schooltje gaan. Ik beslis morgen ter plekke pas of ik dit ook daadwerkelijk ga doen, want ik weet verder niks. De rest van de dag besteed aan het doen van de was en knip en plakwerk voor school. Van het speeldeeg wat ik heb gemaakt heb ik fruit gemaakt en dat zondag gebakken in de oven van de dokterscompound. Ik heb een soort van winkeltje gemaakt met lege flesjes en verpakkingen, geld geknipt en dus fruit en eieren gemaakt en nu kan er geshopt worden. De kinderen vinden het allemaal prachtig. Dus geen geluier bij het zwembad deze keer. Wel zaterdagavond uit eten geweest met shahrzad bij el rancho restaurant. Zij heeft twee nieuwe huisgenoten uit amerika en daar kreeg ik een voetbal van en wat knuffels voor school. Maandag rupsje nooitgenoeg in het swahili geïntroduceerd. Wat een feest:). Dit wordt weer een veel te lang verhaal geloof ik. Maandag zou er ook iemand komen om het schoolbord van de inmens grote standaard af te halen en op te hangen. Niet dus!. Maar wat ik wel heb gedaan is samen met de leidster de berging opruimen. Die stond helemaal volgestouwd met dozen. De leidster had geen idee wat er in zat. De dozen stonden er al een jaar of 8 dacht ze. Wat schetste mijn verbazing? Er bleek allemaal speelgoed in te zitten, ooit gegeven door iemand , maar de leidsters wisten niet wat ze er mee moesten doen. Helaas was het meeste speelgoed beschimmeld of totaal vergaaan, maar ik heb nog aaridg wat kunnen redden. Zo hebben we nu een soort van boerderij. Van de houten dieren was de verf afgebladderd, maar die heb ik inmiddels weer geverfd met mijn uit Nederland meegenomen verf. Ik vond een houten, ringentoren, nog wat houten puzzels en een paar poppen. Ben de hele middag, terwijl de kinderen sliepen aan het soppen geweest. Het zand hier is bruinrood en is moeilijk schoon te maken. Elke dag zitten mijn voeten en mijn kamer vol met zand. Er staat ook nog een grote doos met een soort conctructie materiaal, maar die ga ik donderdag schoon maken en uitzoeken wat de kinderen daar mee kunnen. Een nijntje kwartet en memory heb ik helaas niet kunnen redden. Aangevreten door allerlei beesten en beschimmeld. Maar de kinderen kunnen spelen en dat doen ze ook!!!! Alleen geef ik wel elke dag een lesje opruimen, want alles wordt in kratten gegooid en alles door elkaar. Dus heb ik mijn tekentalent (ahum) maar eens aangewend en overal tekening gemaaakt van welk speelgoed in welke krat hoort. Vervolgens zet ik de kratten voor de klas en laat ik de kinderen kijken wat er niet goed in de kratten is gedaan en dan moeten ze het goed doen. Vandaag een ware feestdag, niet alleen omdat een van de leidsters jarig was, maar er kwamen zowaar twee mannen aan het schoolbord werken. Wat bleek, gisteren waren ze de hele dag bezig geweest met hout kopen voor het kastje wat ik wil hebben. In tanzania doe je daar natuurlijk de hele dag over:). Het schoolbord werd van de standaard afgezaagd en geverfd met schoolbord verf. Vervolgens, toen de verf nog nat was werden er gaten geboord. Je begrijpt, overal zaagsel op de verf. Ik had gevraagd om het bord verticaal op te hangen, want dan paste hetprecies, maar dat was blijkbaar een stap te ver,. Nu hangt het bord dus een stuk voor het raam, maar een kniesoor die daar op let. Er onder heb ik een schoolbord voor de kinderen laten verven. Als mijn kastje nu ook nog gaat lukken ben ik helemaal tevreden. Het rooster wat ik heb gemaakt werkt redelijk, maar ik ben wel bang dat ze zich er niet helemaal aan gaan hpuden als ik weg ben. Gistermorgen speelden de kinderen buiten met de nieuwe bal en ik was even naar binnen om nog wat te organiseren, kwam ik terug, lag de leidster op de grond te slapen en de andere leidster was nergens te bekennen. Kom daar maar eens om in Nederland. Maar goed, al met al ben ik toch redelijk tevreden en begint het er langzaam aan op een speel/werk lokaal te lijken. De kinderen zie ik trouwens veranderen, veel vrolijker en veel actiever en o ja, ze kunnen nu echt tot 5 tellen.ze weten dat daar een bepaalde hoeveelheid bij hoort. Hoera!